بررسی اثربخشی مانیتول در مدیریت نوع متوسط و شدید سندروم بیش تحریکی تخمدان

زمینه و هدف: سندروم بیش تحریکی تخمدان (ohss) ، یکی از مهمترین عوارض روش های کمک باروری art)) به دنبال استفاده از داروهای تحریکی تخمک گذاری می باشد. با توجه به فیزیوپاتولوژی ایجاد سندروم و همچنین بر اساس مکانیسم اثر داروهای مختلف، داروی )مانیتول(به عنوان جایگزین(آلبومین (انتخاب گردید. لذا این مطالعه به منظور بررسی اثر بخشی درمان با مانیتول در مدیریت و درمان سندروم ohss ، طراحی شده است. مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه تجربی از نوع non-experimental می باشد که بر روی بیماران دارای فرم های متوسط و شدید ohss در یک دوره 19 ساله )از سال های 1374 تا 1393 ( صورت گرفته است. پروتکل درمانی بدین صورت بود که تمام بیماران وارد شده به سیکل تحریکی تخمدان، دوز پیشگیرانه مانیتول را دریافت می نمودند و در صورت بروز علایم مربوط به فرمهای متوسط و شدید ohss) مطابق به دسته بندی ارائه شده ریتسک و ابوالقار(، وارد مطالعه شده و برای درمان آنها 1 تا 5/ 1 گرم بر حسب کیلوگرم وزن بدن در هر روز و به صورت روزانه تا دو بار در روز، مانیتول تزریق می شد. بیماران در طول مدت درمان طبق پروتکل استاندارد دارویی، مورد پایش کامل قرار می گرفتند. یافته ها: از میان 6970 بیمار وارد شده به روند تحرکی تخمک گذاری جهت ivf ، تعداد 1737 نفر ) 92 / 24 %(علایمی از ohss را بروز دادند که از این تعداد، 1360 نفر %78/30( ohss ( خفیف، 338 نفرohss متوسط و 39 نفر ) 24 / ohss )%2 شدید داشتند. در مقایسه قبل و بعد از درمان با مانیتول، کاهش ) 46 / 19 %(وزن با ) 024 / p= 0 ( و اصلاح میانگین نسبت دریافت مایع به دفع مایع با ) 009 / p= 0 ( نتیجه معنی داری را نشان می دهند. میانگین طول مدت بستری معادل 24 / 2 ± 72 / 4 روز بوده و هیچ موردی از مرگ و میر در بیماران رخ نداد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، می توان درمان با داروی مانیتول را با پروتکل تشریح شده، در کنترل علایم و نشانه های سندروم بیش تحریکی تخمدان، موثر ارزیابی کرد